Dag 1 t/m 11
Blijf op de hoogte en volg marcel
30 Oktober 2012 | Laos, Vientiane
Bangkok, Oreiental city ... de hit van Murray Head galmt door mijn hoofd als ik met de taxi vanaf het vliegveld naar het hotel rijd. De stad wordt jaarlijks door meer dan 7.000.000 toeristen bezocht. Dus moet meer dan bijzonder zijn. De eerste indruk is niet bijster positief. Veel hoogbouw en niet bijzonder indrukwekkend. Je hebt meer het gevoel door de Bijlmer te rijden dan door een van de meest bijzondere steden van de wereld.
Het is nu 11.00 lokale tijd en ik ben geland na een vlucht van tien uur en een kwartier. Ondanks dat ik niet geslapen heb is de vlucht aangenaam verlopen. Een ieder had een eigen televisiescherm in de stoel voor zich en je kon kiezen tussen een groot aantal films. Al met al is de tijd toch nog redelijk snel verlopen. De luchthaven is zeer modern en de formaliteiten verlopen soepel. Bij de bgageband duurt het lang voordat mijn tas voorbijkomt en ik begin al het ergste te vrezen maar gelukkig als een van de laatsten komt hij toch voorbij. Ik ga hierna het geld pinnen maar daar waar bij mijn voorgangers het geld snel eruitkwam wil het bij mij niet lukken. Ik vraag de hulp van een purser engelukkig is hij een Nederlander dus hij kan mij snel duidelijk maken dat ik mijn bankkaart had moeten upgraden nar een wereldkaart. Vreemd want vorig jaar in India en Nepal er ws geen enkel probleem om geld te krijgen. Ik had voor alle zekerheid dollars meegenomen om te wiselen maar dit was niet nodig omdat met de Visa kaart de Thaise Baht wel eruit rolden.
De taxi zet mij af om 11.30 bij het hotel en precies zoals gepland kan ik om 12.00 beginnen om de stad te verkennen. Ik wil beginnen bij de Royal Palace en dit is maar een kwartier lopen. Het is echter het warmste deel van de dag en met de temperaturen gewend vanuit Nederland is het wel even wennen. Als ik dan voor 10 Baht een tuk tuk krijg aangeboden (ongeveer 20 cent) hoef ik mij niet lang te bedenken. Als ik instap geef ik de tuk tuk chauffeur duidelijk aan "No shops and no facturies, do you understand". "Yes sure" zegt hij maar na 5 minuten heb ik toh het gevoel dat hij de verkeerde kant opgaat Ik vraag hem waar hij naar toe gaat. Hij zegt even een tussenstop bij een winkel. Ik zeg was ik niet duidelijk en uit de toon waarop ik het zeg was duidelijk dat ik hier niet van gediend was. Hij zegt dat ik maar 2 minuten naar binnen hoef te gaan zodat hij zij provisie krijgt. Ik heb dat vorig jaar al in India meegemaakt dus ik geef hem aan dat ik behoorlijk "pissed of" ben en dat geen haar op mijn hoofd eraan denkt om aan zijn verzoek te voldoen. Hij zegt dan rijd ik niet verder. Dus ik stap uit, uiteraard zonder te betalen, en begin te lopen. Ik vraag de weg en loop richting het palleis. Het zou niet moeilijk hoeven te zijn aangezien het paleis aan de rivier ligt en deze is makkelijk te vinden. Ik loop langs de rivier en er zijn overal kraampjes hetgeen de wandeling veraangenaamt. Als ik bij de muur van het paleis aankom wordt ik aangesproken door een man van de toeristenpolitie. Hij geeft aan dat vandaag het paleis alleen voor "Thai" is geopend en laat mij een kaart zien met enkele mooie tempels in de buurt. Hij geeft aan dat voor 50 Baht een tuk tuk chauffeur mij hier langs zou moeten brengen. Hij houdt een chauffeur aan en spreekt de prijs met hem af en vertleld welke route hij moet rijden. Ik bedank de man en stap in de tujk tuk. Later hoor ik dat het paleis gewoon open was en dat de twee mannen in een complot zaten om toeristen op te lichten.
Ik wordt nar de eerste tempel gebracht welke zeker de moeite waard is. Het is rustig in de tempel en behalve mijzelf is er nog een man. Hij vraagt ar ik vandaan kom en ik vertel hem dat ik uit Nederland kom. Het blijkt dat hij toevallig voor de Rabobank heeft gewerkt en we maken een praatje. Ik ga weer naar de tuk tuk chaufeur om naar de volgende tempel te gaan. Wij rijden verder en hij stopt bij een juwelierenzaak Hij vraagt mij of ik even twee minutennaar binnen wil gaan zoat hij zijn commissie krijgt. Met tegenzin voldoe ik aan het verzoek. Minder dan een minuut ben ik weer buiten en vervolgen onze weg naar de volgnde tempel de "Marble Temple". Dit is een tempelcomplex en bijzonder mooi en ik wandel ongever een uur voordat ik bij de chauffeur terugkom. We pakken de kaart en ik wijs de volgende tempel aan. Hij vraagt mij echter om eerst nog even 2 winkels te beoeken zodat hij nog commisie kan krjgen want 50 Baht is veel te weinig voor de rit. Voor mij is de maat vol en ik maak hem duidelijk dat ik dit niet van plan ben. Hij accepteerd dit niet en er ontstaat een heftige woordenwisseling. Ik geef hem aan dat hij me maar meteen nar het hotel moet brengen en dat ik hen dan zal betalen. Hij weigert dit en eist dat ik eerst de winkels bezoek. Ik eef hem aan dat hij de verkeerde toon heeft gekozen en ik gef hem nog een laatste kans anders loop ik weg zonder te betalen.Wederom eist hij dat ik naar de winkels moet gaan en ik stap uit en loop weg. Hij kom achter mij aan en wil zijn geld hebben maar ik geef hem wederom aan dt hij alleen geld krijgt als hij me bij het hotel afzet. Als hij weer over de winkels begint loop ik weg terwijl ik vergezeld wordt met de meest verschrikkelijke Thaise verwensingen. Het geld daar kan hij naar fluitern, al is het maar een paar cent, dit is een principekwestie. Ik ga op zoek naar een nieuw vervoermiddel en spreek een paar jongeren aan. Deze zijn zeer vriendelijk en regelen een taxi voor me welke mij naar het hotel terugbrengt alwaar ik om half vier aankom. Ik besluit om een beetje slaap in te halen want het slaapgebrek in combinate met de warmte hebben ervoor gezorg dat de energievoorraad is geslonken.
Om kwart oor zes wordt ik wakker en ik fris me op om om zes uur de groep te ontmoeten. Toen ik mij opgaf zou ik nummer elf zijn maar degroep bestond uit acht personen. Geen probleem dit is een mooi aantal. Buiten mij zelf bestond de groep uit 5 australiers en 2 engelsen. De engelsen zijjn een moeder en dochter. De Austrliers bestaat uit een groep van 3 meiden welke net zijn afgestudeerd en dit is hun beloning voor de geleverde prestatie. Bij de groep zit 1 jongen welke bevriend is met 1 van de meiden. Verder is er nog een meisje dat alleen reist. Al met al een behoorlijk jonge groep maar het klikt vrij snel. Ook ontmoeten we onze gids "Aron" die Amerikaan is maar in Cambodja woont.Hij geeft uitleg over het programma waarna we gezamenlijk naar het restaurant gaan. Ik besluit eend te nemen maar wat ik krijg is iets voor mij ondefinieerbaars en smaakt niet geweldig dus het wordt een karige maaltijd.
Na de maaltijd besluiten we door de omliggende straten te lopen en het ziet er overal bijzionder gezellig uit. Er staan overal kraampjes in de straten me de meest uiteenlopende "lekkernijen". Uteraard veel rijst en noedels maar ik zie ook een kraam met bijvoorbeeld geroosterde tarantella ( grote spinnen ) en sprinkhanen. Alhoewel mijn maag nog knort bedank ik voor de eer. Ook zijn eroveral op straat massaggelegenheden waarbij er loungebedden op straat staan waar men gemasseerd kan worden en er wordt drifig gebruik van gemaakt. Verder zijn er veel cafe's en eetgelegenheden waar de voorkant van het gebouw weg is en dus helemaal open met muziek of live performers. Ik kan me voorstellen dat dit het Bangkok is waar toeristen met plezier op afkomen. Na anderhalf uur gaan we naar het hotel en verbazingwekkend genoeg slaap ik alleen maar helaas dat bleek maar voor 1 nacht te zijn, Ik ben moe dus ik val als een blok in slaap.
Dag 3
Om 9.00 begint het programma dus om half negen neem ik een ontbijt. We rijden naar het water waar een "longboat" ligt te wachten. Dit is een lange smalle boot me een gigantische motor erachter. We varen door de "klongs" dit zijjn kanalen zoals deze vroeger door heel Bangkok waren. De meeste zijn echter drooggelegd om ruimte te creeeren voor de 8 miljoen inwoners. Tijdens de tocht zien we aan het water bouwvallige huisjes en mooie tempels. Zo moet Bangkok er tientallen jaren geleden overal uitgezien hebben.
We worden afgezet bij Wat ( dit betekend tempel in het Thai ) Pho. Dit is 1 van de mooiste tempelcomplexen van Thailand met als hoogtepunt de " "declining Buddha" een enorme liggende Boeda van 16 meter hoog en 46 meter lang in een goudkleur Afgezien van deze tempel zijn er meerdere mooie tempels en een groot aantal kleinere en grotere stoepas ( tempels waarin de urnen van een familie in zijn begraven. Het ziet er allemaal fantastisch uit.
Na afloop zijn we vrij om de rest van de dag vrij te besteden. Ik geef aan dat ik naar de Royal Palace ga en het merendeel van de groep gaat mee behalve Sue en Sarah de twee engelsen want zij hebben het paleis al gezien. We gaan naar binnen maar eerst moet ik in de rij gaan staan voor en lange broek want de drie kwart broek van mij is niet gnoeg. Op borg krijg ik een broek mee welke ik na afloop terugbreng. Ik was al onder de indrujk van Wat Pho maar dit Royal Palace is helemaal adembenemend. Ook dit is een complex van tempels, stoepa's en gerbouwen en de een is nog mooier dan de ander. Het is haast niet te beschrijven maar de gebouwen zijn veelal goudkleurig welke in de zon schitterend spiegelen. Deze zijn vak versierd met prachtige ornamenten bestaande uit draken,boedha's, mythische figuren en wonderbaarlijke vormen. Ook staan er een aantal gigantische afschrikwekkende wachters. Het is een genot hier rond te lopen en het behoort zeker tot 1 van de mooiste dingen die ik gezien heb. Om 3 uur gaan we terug want we willen nog even de hitte van ons afspoelen voordat we om 4 uur de bus nemen naar de trein.
Om 4 uur vertrekt de minibus maar het verkeer valt mee en we zijn al om half vijf in het station terijl de slaaptrein pas om 10 over 6 vertrekt. Genoeg tijd om eerst iets te eten. Als we het statuion binnenkomen lijkt het meer op een overdekte markt dan op een treinstation. In het midden een groot aantal kraampjes en aan weerszijden grote balkons waar restaurants zitten. We gaan zitten bij 1 van de restaurants en ik neem een spagetti bolognese. Als ik het krijg ziet het er niet geweldig uit maar gelukkig smaakt het prima. Om kwart voor 6 stappen we in de trein en we gaan zitten op een bank in een coupe. Het zag er uit als een bank in een nederlandse trein Het zag er behoorlijk netjes uit ondnks dat een medereiziger een kakkerlak een enkele reis naar de hemel bezorgde.
Tijdens de rit kwamen er constant mensen langs welke eten of drinken langsbrachten en ik liet mij een lekker koud pilsje bezorgen. Om de tijd te verdrijven stelde ik voor om een potje "Skip Bo" te spelen. Men kende het niet maar wikde het wel proberen. We lieten tusen 2 banken een tafeltje platsen en zo hadden we de perfecte kaarttafel. Het spel had ik ze snelo geleerd en men vond het bjzonder leuk en we hebben diverse potjes gespeeld. Om negen uur in de avond kwam de conducteur langs om de bedden op te maken. Volgens mij zouden we te weinig ruimte hebben maar dat viel reuze mee. De zitting van de bank ging naar beneden wardoor er meer ruimte ontstond enhet onderstel del an de bank schoof naar het midden waardoor er een groot bed ontstond. Hierbovenop werd een matras gelegd en een laken erbovenp. Ook kreeg je een schone deken. Voor de banken kwamen gordijnen te hnen waardoor je alle privacy had. Al met al zag het er keurig uit en ik kreeg toch vertrouwen in een goede nachtrust. Ik ging op bed en ging eerst op mijn ipad een boek lezen. Dit was voor de eerste keer maar beviel zeer goed. Helaas ging hierna het slapen minder goed als ik had gehoopt. Dit kwam niet door de slaapplek want deze was prima. Maar het gehobbel en het kabaal zorgen ervoor dat ik helaas weinig slaap kreeg.
Dag 4
De volgende morgen kwamen we met 2 uur vertraging aan in Chang Mai in noord Thailand. Dus 16 uur i.p.v 14 uur. Hierdoor kon de geplande ziplining door de jungle niet doorgaan omdat dit 6 uur duurde en wij hadden hiervoor niet genoeg tijd. Dus nadat we ingechect waren besloten we de stad in te gaan. Hier waren ook enkele tempels welke zeker ook de moeite waard waren maar in geen verhouding stonden met deze welk wij gezien hadden. Om half drie gingen we terug met 5 man in een tuk tuk. Ik ging terug naar het hotel en de dames gingen naar een nabijgelegen fish spa. Ik besloot nog een een uurtje te rusten gezien mijn slaapgebrek.
Om half vijf werden we opgehaald met een busje om naar de top van en berg te gaan waar een mooie tempel zou zijn en vanwaar je een schiitterend uitzicht over de stad had. Onze chauffeur was aan de late kant en hij besloot dit in te halen door zodra wij buiten de stad waren vol gas te geven. Aangezien er veel haarspeldbochten waren en ook gezien de snelheid waarmee we nar boven reden begonnen enkelen van ons er behoorlijk bleek uit te zien en waren blij toen we aankwamen. We liepen een trap omhoog van 300 treden en van onder tot boven liep een draak waarvande kop beneden begon en de staart bovenaan de trap eindigde. We gingen het tempelcomplex in en ik ging ervan uit dat ik na al het moois wat ik had gezien niet meer verbaasd kon worden. Hoe fout kon ik zijn want ook deze tempel was weer fantastisch mooi. Het is bijna niet te beschrijvern en iedere foto zal geen recht doen aan de schoonheid vn de tempel maar ik hoop toch enkele fantastische plaatjes geschoten te hebben. In 1 van de tempels waren een groot aantal monikken in hun oranje gewaden aan het bidden. Midden tussen de tempels stond een gigantische gouden stoepa en bij het vallen van de avond werd deze verlicht waardoor het er nog indrukwekkender uitzag. Overal stonden er goudkleurige boedha's met hierachter prachtige muurschilderingen. Verder waren er ook olifanten en vele demonen gebeeldhouwd. Het oog voor detail was verbazingwekkend en het moeten ware meesters zijn geweest die dit gemaakt hebben. We liepen uit de tempel naar het uitzichtspunt en diep beneden ons zagen we de lichten van de enrome stad, een prachtig gezicht.
Nadat we met de bus waren terugebracht gingen we eten. Dit was op een plein met hieromheen allemaal terrassen van eetgelegenheden. Ook was er live muziek en liepen er een aantal travestieten ( men girls ) rond te paraderen in schitterende kostuums. We aten prima en gingen toen naar de night market. Een enorme markt die begon in een hal maar doorliep in meerdere straten. Er werd van alles verkocht zoals beeldjes, horloges, kleding, tassen, zeepjes etc. Het was enorm druk en binnen de kortste keren was ik de groep kwijt. Na anderhalf uur liep ik terug en zag ik dat er een show was van de men girls. Dit zin jjonge mannen die graag een vrouw willen zijn maar te jong zijn om zich om te laten bouwen. Ze zijn allemaal opgemaakt en als je niet beter zou weten dan zou je denken dat het bijzonder mooie vrouwen waren. De show die ze gaven waren optredens met bekende muzieknummers die allemaal lekker swingden en de zanger en de begeleidende artiesten hadden zich uitstekend voorbereid. Ik ging zitten en een behoorlijk forse travestiet vroeg me wat ik wilde drinken. Ik bestelde een bier en betaalde. Maar dit was niet genoeg want hij boog zich voorover om zijn decolete te laten zien waar allemaal briefjes geld in waren gestopt. Ik stopte er maar snel iets bij en ik kreeg een warme smile en een knipoog. Hij vroeg of ik gezelschap wilde maar ik bedankte voor de eer en teleurgesteld waggelde hij ervandoor. Ondanks dat de show prima was besloot ik na een half uur naar het hotel te gaan want ik\ wilde mijn kamergenoot niet wakker maken. Ik was behoorlijk moe en ben als een blok in slaap gevallen.
Dag 5
De volgende morgen na he ontbijt vetrokken we met een minibus richting de grens van Laos. Een reis van ongeveer 6 uur en terwijl sommigen sliepen begon ik op mijn ipad om dit verslag te schrijven. Rond het middaguur stopten we voor de lunch en terwijl we stopten wiste we niet wat we zagen. Een soort van tempel volledig in het wit in de meest shitterende vormen. In ieder was in vervoering van dit fantastische kunstwerk en de omliggende gebouwen. Ik was zelf verbaasd dat ik hier nog nooit van had gehoord want dit gebouw met daaromheenligende gebouwen waren prachtig om te zien. De naam van het complex is wat rong khun. Het hele complex was gebouwd door 1 persoon een voormailge verslaafe en alcoholicus. Nadat hij was afgekickt wilde hij iets monumentaals neerzeten en dit is meer dan aardig gelukt. Hij begon 15 jaar geleden met een klein project maar dat maakte al zoveel indruk dat hij al snel sponsors vond om het mogelijk te maken zijn droom te creeren. Hij wilde echter geen sponsors die meer dan 100 dollar gaven zodat een grote sponsor niet kon bepalen wat hij moest maken en hierdoor zijn creatieve vrijheid kon gebruiken. Zijn naam is Chalernchai Kositpipat en hij is nog steeds bezig het complex uit te breiden. Onze gids Aron komt hier regelmatig maar hij ziet steedsn weer nieuwe dingen. Om af te rekenen met zijn verleden maakt hij ook vele figuren in de vorm van demonen en draken. Zelfs op de paaltjes langs de weg staan doodshoofden. Verder hangen er in bomen en doodshoofden en op 1 van hen staat en fles whiskey. Ook een manier om het verleden achter je te laten. De gebouwen zijn in de meest fantastische vormen en het is moeillijk om ze te beschrijven. Wellicht een keer kijken op het internet om een idee te krijgen. We lopen rond de gebouwen en gaan later de hoofdtempel binnen. Hier staat aan de binnenkant een enorme demon geschilderd In zijn linkeroog is George Bush sr. geschilderd en in zijn rechteroog Osama Bin Laden. De aanwezige Amerikanen begrijpen niet wie het in zijn hoofd kan halen om George Bush hier in een demon te schilderen en zijn hier verontwaardigd over. Ook zijn er andere dingen geschilderd zoals bijvoorbeeld een mobiele telefoon en een personage uit de matrix. De kunstenaar wil een statement maken tegen het kapitalisme dat alles in zijn ogen vernietigd. De persoon uit de matrix staat voor het feit dat de kunstenaar gelooft dat wij leven in een gemanipuleerde wereld waarin wij slechts marionetten zijn. Zo staan er nog veel andere zaken geschilderd waarmee de kunstenaar zijn demonen wil laten verdwijnen. Alles bij elkaar is het een fantastische ervaring en ik ben ervan overtuigd dat het aantal bezoekers dat nu al veel is spectaculair zal toenemen.
We eten onze lunch en vervolgen de weg naar de grens van Thailand en Laos. De grens is de rivier de Mekong en we worden via een boot naar de overkant in Laos gebracht waar we ons visum halen. Ook halen we meteen het lokale geld genoemd "kip"'. Ik wissel 50 dollar in en ik krijg hiervoor 400.000 "kip" terug. Ik vertel mijn reisgenoten dat ik zojuist 400.000 chicken heb gekregen. Ze kijken mij niet bgrijpend aan maar als ik z vertel dat het woord kip in het nederlands chicken betekend moeten ze lachen. Vervolgens worden we met tuk tuks naar het hotel gereden. Dit is onze meest primitieve accomedatie. Het zijn kleine hutjes en de voorzieningen zijn primitief maar schoon en er is een wc met hierin ook de douche zonder douchebak.
We hebben anderhalf uur om uit te rusten voordat we naar een restaurant gaan om te dineren. Na het diner willen de dames een voetmassage en ze vragen of ik mee wil gaan. Ik besluit mee te gaan en krijg er geen spijt van want het bevalt zeer goed. Ik lig met vier dames van onze groep in een ruimte en er zijn 5 masseuses om onze voeten te verwennen. Met negen dames in een ruimte als enige man, een dag kan slechter eindigen.
lDag 6
Vandaag vertrekken we vroeg naar de rivier waar een boot op ons ligt te wachten. Het is een lange boot met enkele tientallen zitplaatsen. Het zijn comfortabele banken met een tafel ertussen. De boot wordt door de eigenaren feitelijk als huis gebruikt waar ze ook eten en slapen. We vertrekken en na een verhaal over Laos met enkele wetenswaardigheden van een extra gids gaan we zitten. Al snel wil men gaan Skip Bo'en en we gaan een spelletje speen terwijl het landschap langzaam aan ons voorbij glijdt.
Het landschap is mooi met aan weerszijden van de rivier heuvels welke helemaal groen zijn. Sowieso is Laos het groenste land waar ik ooit ben geweest want als je buiten de steden bent zie je een zee van groen om je heen. Alhoewel het landschap mooi is wordt het na een tijdje wel eentoniig. We zullen vandaag ongeveer negen uur op de boot doorbrengen. Daarom besluiten we na het skip bo om weer te gaan kaarten. Ze willen weer ""niksen" wat ik ze ook al heb geleerd en wat ze heel leuk vinden. Na een paar potjes vragen ze mij of ik nog een leuk spel weet en ik leer ze "zwarte pieten". Dit leidt tot veel hilariteit want als1 van de meisjes de zwarte boer afgeeft ligt ze dubbel van het lachen en het meisje wat de boer trekt lat ook heel duideliijk merken dat ze de boer heeft getrokken. Ze vinden het heel lleuk. Tegen de middag krijgen we lunch welke op de boot is klaaremaakt. Het is sticky rice met curry en mango. Het smaakt zeker niet slecht.
Na de pauze wil men weer verder kaarten. Ze staan in de rij om mee te doen dus ik besluit mijn plaats af te staan om wat te gaan lezen terwijl de boot voortglijdt door de groene zee. Het is weer lekker warm rond de dertig graden zoals gewoonlijk maar op het water en door het tempo van de boot is er een lekker windje waardoor het aangenaam verteoven is op de boot.
Rond een uur of drie meren we aan om een lokaal bergdorp te bezoeken. Het is er primitief maar niet zo armoedig als je zou verwachten met een gemiddeld inkomen van een euro per dag. Na het bezoek vervolgen we onze weg. Tegen 4 uur komen we aan in het dorp waar we de nacht zullen doorbrengen. Het is een vrij klein dorp en er is niet echt veel te beleven. Nadat we hebben gegeten lopen we verdernhet dorp in en zowaar is er ook nog een gezellige kroeg waar veel toeristen zijn. Enige drankjes rijker en enkele "kips" armer keren we terug naar ons hotel.
Dag 7
We vervolgen onze bootreis op de mekongrivier. Het is een herhaling van de dag van gisteren dus al snel zijn we weer aan het kaarten. Ik verbaas me erover hoe hecht de groep al is na de korte tijd dat we bij elkaar zijn. Nu ik een ieder wat beter ken kan ik iets meer over ze vertellen. De grootste groep zijn 4 Australiërs waarvan 3 meisjes en een jongen. De meisjes zijn eigenlijk allen klaar met hun universitaire studie of de vervolgstudie. Zo is er Nadine die al enkele jaren werkt maar net is afgestudeerd als registeraccountant en werkt als ambtenaar voor de belastingdienst. Ze geeft aan dat zijn een " civil servant" is waardoor haar salaris niet te hoog is maar de arbeidsvoorwaarden uitstekend. Zij werkt per dag 7 uur en 21 minuten. Ik begin de indruk te krijgen dat de arbeidsvoorwaarden voor ambtenaren vrij universeel zijn. Zij is weliswaar Austrlische maar ze is in India geboren en rond haar 10e geëmigreerd waar ze blij om is waardoor zij de kans kreeg om te studeren. De 2e is Suchenda welke eveneens is geeingreerd naar Australie en afkomstig is uit Cambodja, Zij heeft twee dagen voor ze naar Indochina ging haar eindexamen gedaan voor registeraccountant en weet dus nog niet of ze is gesllagd. De 3e van de vriendinnen is Zabritha eveneens geemigreerd uit India. Zij is afgestudeerd als apotheker maar is nog in loondienst. Zij heeft een drukke baan en werkt 6 dagen in de week maar is dol op bollywood soaps. Dan is er Patrick de andere man in het gezelschap en de vriend van Suchenda maar ze zijn geen lovers. Hij werkt eveneens voor de overheid maar dan in de ICT. Op zijn werk is men bezig met een reorganisatie en daarmaakt hij zich grote zorgen over. Hij is wel een apart type en men maakt regelmatig grappen over hem. Zo heeft hij een fototoestel bij zich met een geheugenkaart voor 24 foto's en dat voor een 29daagse reis. Iedereen ligt in een deuk als hij dit verteld en vraagt hem waarom hij niet een grotere geheugenaart heeft gekocht. Hij zegt: "eigenlijk heb ik dat gedaan ik heb een geheugenkaart van 1GB gekocht maar mijn fototoestel is meer dan 12 jaar oud en kan de kaart niet lezen. Maar hij is van mening dat dit geen probleem is want als je gewoon een beetje ikieskeurig bent dan moeten 24 foto,s meer dan genoeg zijn. Verder geeft hij aan dat hij geen hobbies heeft omdat hij geen tijd heeft. Hij werkt 9 uur per dag en moet thuis nog van alles doen. Dan horen wij via zijn vriendin dat hij nog thuis woont en alles krijgt voorgedan. Dit brengt hem wel in verlegenheid. Hij heeft allemaal aparte theorien welke regelmatig voor hilariteit zorgen. Zo leest hij filmbeschrijvingen zodat hij de film niet hoeft te zien en toch weet waarover het gaat. Verder gelooft hij dat het belangrijkste is om geld te verdienen want geld geeft macht en vrijheid. Ik zeg hem dat als hij niet vrij is in zijn gedachten al het geld van de wereld hem hierin niet kan helpen.
Dan is er de 5e van de groep en dat is Fiona welke alleen reist. Ook zij is ambtenaar en werkt ook voor de belastingdienst. Zij beklagen zich allen over de hoge belastingen maar als ik vertel over de belastingdruk in Nederland dan slaan ze bijna achterover en vinden ze het toch nog meevallen bij hunzelf. Gezien het feit dat een aantal eenzelfde achtergrond heeft als mijzelf levert dit regelmatig tot uitwisseling van wetenswaardigheden over onze landen. Zo geef ik aan dat de huizen bij ons duur zijn met gemiddeld ongeveer 225.000 euro. Dit vinden zij wederom weer goedkoop want in Australie kost een gemiddeld huis 600.000 dollar.
Dan hebben we nog de 2 andere Europeanen in de groep namelijk Liz en Sahra uit London. Liz is de moeder van Sahra en door haar dochter min of meer meegesleurd omdat de man van Sarah geen tijd had. Sarah is sergeant bij de Londonse politie en leidt een team van 16 man in de dienst kindermishandeling. Liz is gescheiden en wat zij det weet ik nog niet. Al met al is de gemiddelde leeftijd nogal laag en zijn de leeftijdsverschillen redelijk groot. Desalniettemin klikt het bijzonder goed en doen we veel samen.
Na een groot aantal spelletjes en onze luch komen we tegen drie uur aan bij de Pak ou cave. Dit zijn grotten waar bij elkaar zo een 5.000 boeddha's staan. Sommigen staan hier al honderden jaren. We kijken hier rond en varen nog een half uur tot de bestemming van de bootreis Luang Prabang. Dit is de voormailge hoofdstad van Laos en beroemd voor haar relaxte sfeer en de vele monumenten wardoor ze ook op de world heritage list staat. We worden met tuc tucs naar ions hotel gebracht en het is de beste locatie waar we tot nu toe gezeten hebben. Het zijn houten bungalows rond een mooi ingerichte tuin met mooie balkonnetjes waarop in de morgen het ontbijt wordt gebracht. De meiden vinden het allemaal bijzonder romantisch. Omdat we hier 3 dagen bliven besluit ik om hier mijn vuile was te laten wassen. We gaan in de avond de stad in en dineren in een bijzonder sfeervol restaurant in de open lucht welke versiierd is met duizenden lampjes. Na het diner lopen we nog over de night market voordat we weer terug gaan naar ons hotel.
Dag 8.
De volgende dag ontbijt ik voor mijn bungalow genietend van het uitzicht en het heerlijke zonnetje. Vervolgens worden we opgehaald door tuk tuks welke ons naar het Etmologisch museum brengen. Dit is een klein museum waarimn een gids ons wat verteld over de historie, de verschillende bevolkingsgroepen, de kledingdracht en andere wetenswaardigheden. Hierna kunnen we nog even rondkijken. Na afloop worden we weer opgehaald door tuk tuk's die ons naar de Kuang Si waterfalls. brengen. Daar aangekomen zien we de watervallen welke wonderschoon zijn. Het is net na het regenseizoen dus er is nog mer dan voldoende water. Het water vlt trapsgewijs naar beneden en het ziet er prachtig uit. Omdat het water door 'limestone' gebergte vloeit krijgt het water een witte kleur en in de zon ziet dit er magisch uit. Nadat ik in de waterval over de rotsen ben gelopen en enkele tientallen fotos heb gemaakt en van mij laten maken loop ik de watervallen omhoog. De ene waterval na de andere kom ik tegen totdat ik bij de grootste waterval kom die zeker meer dan honderd meter naar beneden stort verspreid over een aantal rotsen. Zeer mooi om te zien.
In de middag worden we weer idden in de stad afgezet en besluiten door de stad te lopen. Deze is bezaaid met tempels en we bezoeken enkele mooie exemplaren. Na het avondeten gaan we weer terug op tijd naar ons hotel want de volgende morgen moet ik om kwart voor vijf opstaan.
Dag 9
Om kwart voor vijf gaat de wekker want we moeten om half zes klaar staan om een bijzonder schouwspel te mogen aanschouwen. We zijn met zijn vieren want de anderen willen toch liever uitslapen. Iedere dag als de zon opkomt komen de monniken van Luang Prabang door de hoofdstraat gelopen om voedsel in te zamelen. Het is om deze tijd al bijzonder druk want wij zijn niet de enigen die dit willen aanschouwen. Duizenden mensen zitten alngs de kant terwijl verkopers langslopen om voedsel te verkopen wat aan de monniken kan worden gedoneerd. Na 10 minuten wachten komen ze aan in een grote oranje zee. Ze kijken stoicijns en hebben manden bij zich waar de mensen eten in gooien. Wij staan op het einde en daar geven de monikken wat ze te veel aan eten hebben weg aan kinderen welke met grote manden staan te wachten. Onder de monikken zijn ook veel kinderen en pubers. Ouders sturen ze naar de monikken om zelfbeheersing en normen en waarden te leren waar ze de rest van hun leven profijt van hebben. Na dit indrukwkkende schouwspel esluiten we maar even terug te gaan naar het hotel voor een ontbijt.
Daarna worden we opgehaald door tuk tuks voor het volgende spektakel naal de tad de watervallen. We worden bij de rivier afgezet en hier worden we door een aantal boten naar de watervallen gebracht. Ook deze ijn wederom bijzonder mooi maar zijn niet ons hoofddoel. Dat is namelijk ziplining waarvoor iedereen is meegekomen behalve Liz. We worden in een tuig geheven en krijgen een helm op en moeten achter de twee begeleiders aanlopen. Voordat we bij de bomen kwamen waar we begonnen moesten we onze eerste beproeving doorstaan door enkele touwladders op te klimmen. Hierna kwamen we aan op het eerste platform met een zipline. De eerste begeleider ging als eerste waarna ik als eerste besloot te gaan. Het was allemaal goed geregeld want er was overal een dubbele zekering zodat je niet van de platforms kon afvallen welke soms tientallen meters boven de grond waren. Ik werd ingeklikt en zweefde tussen de bomen door naar het volgende platform welk ongeveer 100 meter verderop was. Een heerlijkgevoel. De rest van de groep volgde en als laatste kwam de 2e begeleider. Zo vervolgden we het ene na het andere platform tot we bij het 5e aankwamen. Deze zipline was zo lang dat we de andere kant niet konden zien. De dames gingen hier gillend vanaf. Bij het volgende platform wachte ons een verrassing want we moesten baseline naar het daaronder gelegen platform. Dit koste sommige dames behoorlijk wat moeite want je moest op het platform met het gezicht naar voren je naar beneden laten vallen en de 2e begeleider zorgde dat je veilig landde. Uiteindelijk zijn we allemaal aangekomen. We vervolgden de platforms en lesten nog 2 keer abseilen. Bij de laatste 3 platforms zweefden we over de watervallen welk een bijzonder mooi gezicht was. Bij het een na laatste platform zagen we olifanten die met enkele mensen op zich door het water waden. Na afloop werden we allemaal van ons tuig verlost en een ieder was bijzonder opgetogen over het hele gebeuren.
Hierna hebben we nog veel foto's gemaakt, ook van ons zelf door het water wadend op de watervallen. Hierna ging de rest van de groep de olifanten voederen terwijl ikzelf de trail naast de waterval ging lopen. Hierbij kwam ik de een na de andere waterval tegen en ik had nog uren kunnen lopen zo mooi was het. Na een half uur schatte ik in dat de rest klaar zou zijn en ben ik teruggelopen. Net op tijd want de rest was net klaar. We werden weer met de boten en de tuk tuks naar de stad teruggebracht door de bergen en het mooie landschap.
Terug in de stad nemen we een lunch en besluiten daarna de heuvel Phu Si op te klimmen. Dit zijn ongeveer 500 treden en met deze temperaturen is het flink zweten maar het uitzicht boven aan de top maakt het allemaal de moeite meer dan waard. We lopen terug naar beneden en kopen kaartjes voor de theatervoorstelling van de Royal Theatre. Hierna besluiten we om nog even naar het hotel terug te gaan om even de hitte van ons af te spoelen.
Om half 6 zijn we weer in de stad om tijdig in het theater te zijn voor de voorstelling. In de voorstelling wordt niet gepraat maar alleen gedanst. De kostuums zijn prachtig maar aangezien het verhaal bijna niet te volgen is wordt het toch al snel eentonig en daarom vinden we het niet erg als de voorstelling na een uur is afgelopen. Hierna gaan we dineren en daarna terug naar het hotel want het was een lange dag en de volgende dag wordt weer een lange reisdag.
Dag 10
De volgende dag vertrekken we met een minibus naar Vang Vieng. We moeten door de bergen rijden met veel slingerbochten. Sommigen van ons hebben hier zichtbaar moeite mee. Ze zullen het wel nog even vol moeten houden want de rit duurt bijna 7 uur. Onderweg stoppen we een paar keer op de mooiste uitzichtpunten en we zien prachtige vergezichten op bergen van krijtrotsen. Na geluncht te hebben op eveneens een zeer mooi punt komen we rond 4 uur aan in Vang Vieng. We hebben weer bungalows maar deze zien er bepaald niet zo mooi en schoon uit. Wel is er een mooi uitzicht op de rivier met op de achtergrond het karstgebergte. Vang Vieng stond bekend als de partystad bij uitstek in Laos. Van heinde en verre kwamen backpackers en toeristen om hier feest.te vieren. Met name het "tuben" was vermaard maar werd al snel opgevolgd door grote slingers waarmee men zich in bet water kon laten gooien en andere ongein. Dit ging gepaard met veel drankgebruik en drugs. Resultaat was dat er regelmatig doden vielen met vorig jaar als triest hoogtepunt met 21 doden. Toen was voor de overheid de maat vol en alle kroegen en drugsgolden en slingertijden werden met de grond gelijk gemaakt. Van het voormailge partycentrum is dus niet zo gek veel mer over zij het dat er in de stad nog genoeg kroegen zijn. Aangezien de busrit vermoeiend was zijn we na het diner terug gegaan naar de bungalows waar de meesten op tijd naar bed zijn gegaan en waar ik nog heb gelezen en aan het reisverslag gewerkt. Overigens bleek Robert toch samen met zijn vriendin Sechenda op een kamer te liggen. Gevolg was dat ik als e Inge andere man dus de hele reis een kamer voor mezelf heb.
Dag 11
Aangezien het "tuben" wel nog steeds kan besluiten we de volgende morgen. We worden met een tuk tuk weggebracht en bij onze groep sluit zich nog een Amerikaan aan. Hij zit tussen twee projecten en reist nu 3 maanden door Azië. We worden ongeveer 10 kilometer hogerop afgezet en krijgen ieder een grote luchtband. Hiermee gaan we het water in en gaan erop zitten. Het water is in het begin koud maar je went er al snel aan, zeker ook omdat de zon weer genadeloos brant. Ik heb me gelukkig nog vantevoren met factor 50 ingesmeerd. We laten ons door de stroom meevoeren en glijden door het water terwijl de karstrotsen aan ons voorbijglijden. Het is genieten van de rust en de schoonheid van de natuur. Onderweg zien we kleine dorpen, vissers en mensen die in de rivier zwemmen. Een ieder geniet met volle teugen totdat we bij het eindpunt aankomen want een tweetal meiden van onze groep hebben zich niet ingesmeerd en dat zullen ze weten want ze zien eruit als kreeften en het begint ze ook al behoorlijk pijn te doen. Ik adviseer ze om zo snel mogelijk aftersun op te smeren en ze kopen een flesje dat ze in het hotel snel gebruiken. Vanwege onze klachten zijn we naar het hotel mogen verhuizen en dit ziet er heel goed uit. Na het diner gaat een ieder op tijd naar bed want de volgende morgen zullen we om 6.20 de"chicken bus" nemen.
Het is nu 11.00 lokale tijd en ik ben geland na een vlucht van tien uur en een kwartier. Ondanks dat ik niet geslapen heb is de vlucht aangenaam verlopen. Een ieder had een eigen televisiescherm in de stoel voor zich en je kon kiezen tussen een groot aantal films. Al met al is de tijd toch nog redelijk snel verlopen. De luchthaven is zeer modern en de formaliteiten verlopen soepel. Bij de bgageband duurt het lang voordat mijn tas voorbijkomt en ik begin al het ergste te vrezen maar gelukkig als een van de laatsten komt hij toch voorbij. Ik ga hierna het geld pinnen maar daar waar bij mijn voorgangers het geld snel eruitkwam wil het bij mij niet lukken. Ik vraag de hulp van een purser engelukkig is hij een Nederlander dus hij kan mij snel duidelijk maken dat ik mijn bankkaart had moeten upgraden nar een wereldkaart. Vreemd want vorig jaar in India en Nepal er ws geen enkel probleem om geld te krijgen. Ik had voor alle zekerheid dollars meegenomen om te wiselen maar dit was niet nodig omdat met de Visa kaart de Thaise Baht wel eruit rolden.
De taxi zet mij af om 11.30 bij het hotel en precies zoals gepland kan ik om 12.00 beginnen om de stad te verkennen. Ik wil beginnen bij de Royal Palace en dit is maar een kwartier lopen. Het is echter het warmste deel van de dag en met de temperaturen gewend vanuit Nederland is het wel even wennen. Als ik dan voor 10 Baht een tuk tuk krijg aangeboden (ongeveer 20 cent) hoef ik mij niet lang te bedenken. Als ik instap geef ik de tuk tuk chauffeur duidelijk aan "No shops and no facturies, do you understand". "Yes sure" zegt hij maar na 5 minuten heb ik toh het gevoel dat hij de verkeerde kant opgaat Ik vraag hem waar hij naar toe gaat. Hij zegt even een tussenstop bij een winkel. Ik zeg was ik niet duidelijk en uit de toon waarop ik het zeg was duidelijk dat ik hier niet van gediend was. Hij zegt dat ik maar 2 minuten naar binnen hoef te gaan zodat hij zij provisie krijgt. Ik heb dat vorig jaar al in India meegemaakt dus ik geef hem aan dat ik behoorlijk "pissed of" ben en dat geen haar op mijn hoofd eraan denkt om aan zijn verzoek te voldoen. Hij zegt dan rijd ik niet verder. Dus ik stap uit, uiteraard zonder te betalen, en begin te lopen. Ik vraag de weg en loop richting het palleis. Het zou niet moeilijk hoeven te zijn aangezien het paleis aan de rivier ligt en deze is makkelijk te vinden. Ik loop langs de rivier en er zijn overal kraampjes hetgeen de wandeling veraangenaamt. Als ik bij de muur van het paleis aankom wordt ik aangesproken door een man van de toeristenpolitie. Hij geeft aan dat vandaag het paleis alleen voor "Thai" is geopend en laat mij een kaart zien met enkele mooie tempels in de buurt. Hij geeft aan dat voor 50 Baht een tuk tuk chauffeur mij hier langs zou moeten brengen. Hij houdt een chauffeur aan en spreekt de prijs met hem af en vertleld welke route hij moet rijden. Ik bedank de man en stap in de tujk tuk. Later hoor ik dat het paleis gewoon open was en dat de twee mannen in een complot zaten om toeristen op te lichten.
Ik wordt nar de eerste tempel gebracht welke zeker de moeite waard is. Het is rustig in de tempel en behalve mijzelf is er nog een man. Hij vraagt ar ik vandaan kom en ik vertel hem dat ik uit Nederland kom. Het blijkt dat hij toevallig voor de Rabobank heeft gewerkt en we maken een praatje. Ik ga weer naar de tuk tuk chaufeur om naar de volgende tempel te gaan. Wij rijden verder en hij stopt bij een juwelierenzaak Hij vraagt mij of ik even twee minutennaar binnen wil gaan zoat hij zijn commissie krijgt. Met tegenzin voldoe ik aan het verzoek. Minder dan een minuut ben ik weer buiten en vervolgen onze weg naar de volgnde tempel de "Marble Temple". Dit is een tempelcomplex en bijzonder mooi en ik wandel ongever een uur voordat ik bij de chauffeur terugkom. We pakken de kaart en ik wijs de volgende tempel aan. Hij vraagt mij echter om eerst nog even 2 winkels te beoeken zodat hij nog commisie kan krjgen want 50 Baht is veel te weinig voor de rit. Voor mij is de maat vol en ik maak hem duidelijk dat ik dit niet van plan ben. Hij accepteerd dit niet en er ontstaat een heftige woordenwisseling. Ik geef hem aan dat hij me maar meteen nar het hotel moet brengen en dat ik hen dan zal betalen. Hij weigert dit en eist dat ik eerst de winkels bezoek. Ik eef hem aan dat hij de verkeerde toon heeft gekozen en ik gef hem nog een laatste kans anders loop ik weg zonder te betalen.Wederom eist hij dat ik naar de winkels moet gaan en ik stap uit en loop weg. Hij kom achter mij aan en wil zijn geld hebben maar ik geef hem wederom aan dt hij alleen geld krijgt als hij me bij het hotel afzet. Als hij weer over de winkels begint loop ik weg terwijl ik vergezeld wordt met de meest verschrikkelijke Thaise verwensingen. Het geld daar kan hij naar fluitern, al is het maar een paar cent, dit is een principekwestie. Ik ga op zoek naar een nieuw vervoermiddel en spreek een paar jongeren aan. Deze zijn zeer vriendelijk en regelen een taxi voor me welke mij naar het hotel terugbrengt alwaar ik om half vier aankom. Ik besluit om een beetje slaap in te halen want het slaapgebrek in combinate met de warmte hebben ervoor gezorg dat de energievoorraad is geslonken.
Om kwart oor zes wordt ik wakker en ik fris me op om om zes uur de groep te ontmoeten. Toen ik mij opgaf zou ik nummer elf zijn maar degroep bestond uit acht personen. Geen probleem dit is een mooi aantal. Buiten mij zelf bestond de groep uit 5 australiers en 2 engelsen. De engelsen zijjn een moeder en dochter. De Austrliers bestaat uit een groep van 3 meiden welke net zijn afgestudeerd en dit is hun beloning voor de geleverde prestatie. Bij de groep zit 1 jongen welke bevriend is met 1 van de meiden. Verder is er nog een meisje dat alleen reist. Al met al een behoorlijk jonge groep maar het klikt vrij snel. Ook ontmoeten we onze gids "Aron" die Amerikaan is maar in Cambodja woont.Hij geeft uitleg over het programma waarna we gezamenlijk naar het restaurant gaan. Ik besluit eend te nemen maar wat ik krijg is iets voor mij ondefinieerbaars en smaakt niet geweldig dus het wordt een karige maaltijd.
Na de maaltijd besluiten we door de omliggende straten te lopen en het ziet er overal bijzionder gezellig uit. Er staan overal kraampjes in de straten me de meest uiteenlopende "lekkernijen". Uteraard veel rijst en noedels maar ik zie ook een kraam met bijvoorbeeld geroosterde tarantella ( grote spinnen ) en sprinkhanen. Alhoewel mijn maag nog knort bedank ik voor de eer. Ook zijn eroveral op straat massaggelegenheden waarbij er loungebedden op straat staan waar men gemasseerd kan worden en er wordt drifig gebruik van gemaakt. Verder zijn er veel cafe's en eetgelegenheden waar de voorkant van het gebouw weg is en dus helemaal open met muziek of live performers. Ik kan me voorstellen dat dit het Bangkok is waar toeristen met plezier op afkomen. Na anderhalf uur gaan we naar het hotel en verbazingwekkend genoeg slaap ik alleen maar helaas dat bleek maar voor 1 nacht te zijn, Ik ben moe dus ik val als een blok in slaap.
Dag 3
Om 9.00 begint het programma dus om half negen neem ik een ontbijt. We rijden naar het water waar een "longboat" ligt te wachten. Dit is een lange smalle boot me een gigantische motor erachter. We varen door de "klongs" dit zijjn kanalen zoals deze vroeger door heel Bangkok waren. De meeste zijn echter drooggelegd om ruimte te creeeren voor de 8 miljoen inwoners. Tijdens de tocht zien we aan het water bouwvallige huisjes en mooie tempels. Zo moet Bangkok er tientallen jaren geleden overal uitgezien hebben.
We worden afgezet bij Wat ( dit betekend tempel in het Thai ) Pho. Dit is 1 van de mooiste tempelcomplexen van Thailand met als hoogtepunt de " "declining Buddha" een enorme liggende Boeda van 16 meter hoog en 46 meter lang in een goudkleur Afgezien van deze tempel zijn er meerdere mooie tempels en een groot aantal kleinere en grotere stoepas ( tempels waarin de urnen van een familie in zijn begraven. Het ziet er allemaal fantastisch uit.
Na afloop zijn we vrij om de rest van de dag vrij te besteden. Ik geef aan dat ik naar de Royal Palace ga en het merendeel van de groep gaat mee behalve Sue en Sarah de twee engelsen want zij hebben het paleis al gezien. We gaan naar binnen maar eerst moet ik in de rij gaan staan voor en lange broek want de drie kwart broek van mij is niet gnoeg. Op borg krijg ik een broek mee welke ik na afloop terugbreng. Ik was al onder de indrujk van Wat Pho maar dit Royal Palace is helemaal adembenemend. Ook dit is een complex van tempels, stoepa's en gerbouwen en de een is nog mooier dan de ander. Het is haast niet te beschrijven maar de gebouwen zijn veelal goudkleurig welke in de zon schitterend spiegelen. Deze zijn vak versierd met prachtige ornamenten bestaande uit draken,boedha's, mythische figuren en wonderbaarlijke vormen. Ook staan er een aantal gigantische afschrikwekkende wachters. Het is een genot hier rond te lopen en het behoort zeker tot 1 van de mooiste dingen die ik gezien heb. Om 3 uur gaan we terug want we willen nog even de hitte van ons afspoelen voordat we om 4 uur de bus nemen naar de trein.
Om 4 uur vertrekt de minibus maar het verkeer valt mee en we zijn al om half vijf in het station terijl de slaaptrein pas om 10 over 6 vertrekt. Genoeg tijd om eerst iets te eten. Als we het statuion binnenkomen lijkt het meer op een overdekte markt dan op een treinstation. In het midden een groot aantal kraampjes en aan weerszijden grote balkons waar restaurants zitten. We gaan zitten bij 1 van de restaurants en ik neem een spagetti bolognese. Als ik het krijg ziet het er niet geweldig uit maar gelukkig smaakt het prima. Om kwart voor 6 stappen we in de trein en we gaan zitten op een bank in een coupe. Het zag er uit als een bank in een nederlandse trein Het zag er behoorlijk netjes uit ondnks dat een medereiziger een kakkerlak een enkele reis naar de hemel bezorgde.
Tijdens de rit kwamen er constant mensen langs welke eten of drinken langsbrachten en ik liet mij een lekker koud pilsje bezorgen. Om de tijd te verdrijven stelde ik voor om een potje "Skip Bo" te spelen. Men kende het niet maar wikde het wel proberen. We lieten tusen 2 banken een tafeltje platsen en zo hadden we de perfecte kaarttafel. Het spel had ik ze snelo geleerd en men vond het bjzonder leuk en we hebben diverse potjes gespeeld. Om negen uur in de avond kwam de conducteur langs om de bedden op te maken. Volgens mij zouden we te weinig ruimte hebben maar dat viel reuze mee. De zitting van de bank ging naar beneden wardoor er meer ruimte ontstond enhet onderstel del an de bank schoof naar het midden waardoor er een groot bed ontstond. Hierbovenop werd een matras gelegd en een laken erbovenp. Ook kreeg je een schone deken. Voor de banken kwamen gordijnen te hnen waardoor je alle privacy had. Al met al zag het er keurig uit en ik kreeg toch vertrouwen in een goede nachtrust. Ik ging op bed en ging eerst op mijn ipad een boek lezen. Dit was voor de eerste keer maar beviel zeer goed. Helaas ging hierna het slapen minder goed als ik had gehoopt. Dit kwam niet door de slaapplek want deze was prima. Maar het gehobbel en het kabaal zorgen ervoor dat ik helaas weinig slaap kreeg.
Dag 4
De volgende morgen kwamen we met 2 uur vertraging aan in Chang Mai in noord Thailand. Dus 16 uur i.p.v 14 uur. Hierdoor kon de geplande ziplining door de jungle niet doorgaan omdat dit 6 uur duurde en wij hadden hiervoor niet genoeg tijd. Dus nadat we ingechect waren besloten we de stad in te gaan. Hier waren ook enkele tempels welke zeker ook de moeite waard waren maar in geen verhouding stonden met deze welk wij gezien hadden. Om half drie gingen we terug met 5 man in een tuk tuk. Ik ging terug naar het hotel en de dames gingen naar een nabijgelegen fish spa. Ik besloot nog een een uurtje te rusten gezien mijn slaapgebrek.
Om half vijf werden we opgehaald met een busje om naar de top van en berg te gaan waar een mooie tempel zou zijn en vanwaar je een schiitterend uitzicht over de stad had. Onze chauffeur was aan de late kant en hij besloot dit in te halen door zodra wij buiten de stad waren vol gas te geven. Aangezien er veel haarspeldbochten waren en ook gezien de snelheid waarmee we nar boven reden begonnen enkelen van ons er behoorlijk bleek uit te zien en waren blij toen we aankwamen. We liepen een trap omhoog van 300 treden en van onder tot boven liep een draak waarvande kop beneden begon en de staart bovenaan de trap eindigde. We gingen het tempelcomplex in en ik ging ervan uit dat ik na al het moois wat ik had gezien niet meer verbaasd kon worden. Hoe fout kon ik zijn want ook deze tempel was weer fantastisch mooi. Het is bijna niet te beschrijvern en iedere foto zal geen recht doen aan de schoonheid vn de tempel maar ik hoop toch enkele fantastische plaatjes geschoten te hebben. In 1 van de tempels waren een groot aantal monikken in hun oranje gewaden aan het bidden. Midden tussen de tempels stond een gigantische gouden stoepa en bij het vallen van de avond werd deze verlicht waardoor het er nog indrukwekkender uitzag. Overal stonden er goudkleurige boedha's met hierachter prachtige muurschilderingen. Verder waren er ook olifanten en vele demonen gebeeldhouwd. Het oog voor detail was verbazingwekkend en het moeten ware meesters zijn geweest die dit gemaakt hebben. We liepen uit de tempel naar het uitzichtspunt en diep beneden ons zagen we de lichten van de enrome stad, een prachtig gezicht.
Nadat we met de bus waren terugebracht gingen we eten. Dit was op een plein met hieromheen allemaal terrassen van eetgelegenheden. Ook was er live muziek en liepen er een aantal travestieten ( men girls ) rond te paraderen in schitterende kostuums. We aten prima en gingen toen naar de night market. Een enorme markt die begon in een hal maar doorliep in meerdere straten. Er werd van alles verkocht zoals beeldjes, horloges, kleding, tassen, zeepjes etc. Het was enorm druk en binnen de kortste keren was ik de groep kwijt. Na anderhalf uur liep ik terug en zag ik dat er een show was van de men girls. Dit zin jjonge mannen die graag een vrouw willen zijn maar te jong zijn om zich om te laten bouwen. Ze zijn allemaal opgemaakt en als je niet beter zou weten dan zou je denken dat het bijzonder mooie vrouwen waren. De show die ze gaven waren optredens met bekende muzieknummers die allemaal lekker swingden en de zanger en de begeleidende artiesten hadden zich uitstekend voorbereid. Ik ging zitten en een behoorlijk forse travestiet vroeg me wat ik wilde drinken. Ik bestelde een bier en betaalde. Maar dit was niet genoeg want hij boog zich voorover om zijn decolete te laten zien waar allemaal briefjes geld in waren gestopt. Ik stopte er maar snel iets bij en ik kreeg een warme smile en een knipoog. Hij vroeg of ik gezelschap wilde maar ik bedankte voor de eer en teleurgesteld waggelde hij ervandoor. Ondanks dat de show prima was besloot ik na een half uur naar het hotel te gaan want ik\ wilde mijn kamergenoot niet wakker maken. Ik was behoorlijk moe en ben als een blok in slaap gevallen.
Dag 5
De volgende morgen na he ontbijt vetrokken we met een minibus richting de grens van Laos. Een reis van ongeveer 6 uur en terwijl sommigen sliepen begon ik op mijn ipad om dit verslag te schrijven. Rond het middaguur stopten we voor de lunch en terwijl we stopten wiste we niet wat we zagen. Een soort van tempel volledig in het wit in de meest shitterende vormen. In ieder was in vervoering van dit fantastische kunstwerk en de omliggende gebouwen. Ik was zelf verbaasd dat ik hier nog nooit van had gehoord want dit gebouw met daaromheenligende gebouwen waren prachtig om te zien. De naam van het complex is wat rong khun. Het hele complex was gebouwd door 1 persoon een voormailge verslaafe en alcoholicus. Nadat hij was afgekickt wilde hij iets monumentaals neerzeten en dit is meer dan aardig gelukt. Hij begon 15 jaar geleden met een klein project maar dat maakte al zoveel indruk dat hij al snel sponsors vond om het mogelijk te maken zijn droom te creeren. Hij wilde echter geen sponsors die meer dan 100 dollar gaven zodat een grote sponsor niet kon bepalen wat hij moest maken en hierdoor zijn creatieve vrijheid kon gebruiken. Zijn naam is Chalernchai Kositpipat en hij is nog steeds bezig het complex uit te breiden. Onze gids Aron komt hier regelmatig maar hij ziet steedsn weer nieuwe dingen. Om af te rekenen met zijn verleden maakt hij ook vele figuren in de vorm van demonen en draken. Zelfs op de paaltjes langs de weg staan doodshoofden. Verder hangen er in bomen en doodshoofden en op 1 van hen staat en fles whiskey. Ook een manier om het verleden achter je te laten. De gebouwen zijn in de meest fantastische vormen en het is moeillijk om ze te beschrijven. Wellicht een keer kijken op het internet om een idee te krijgen. We lopen rond de gebouwen en gaan later de hoofdtempel binnen. Hier staat aan de binnenkant een enorme demon geschilderd In zijn linkeroog is George Bush sr. geschilderd en in zijn rechteroog Osama Bin Laden. De aanwezige Amerikanen begrijpen niet wie het in zijn hoofd kan halen om George Bush hier in een demon te schilderen en zijn hier verontwaardigd over. Ook zijn er andere dingen geschilderd zoals bijvoorbeeld een mobiele telefoon en een personage uit de matrix. De kunstenaar wil een statement maken tegen het kapitalisme dat alles in zijn ogen vernietigd. De persoon uit de matrix staat voor het feit dat de kunstenaar gelooft dat wij leven in een gemanipuleerde wereld waarin wij slechts marionetten zijn. Zo staan er nog veel andere zaken geschilderd waarmee de kunstenaar zijn demonen wil laten verdwijnen. Alles bij elkaar is het een fantastische ervaring en ik ben ervan overtuigd dat het aantal bezoekers dat nu al veel is spectaculair zal toenemen.
We eten onze lunch en vervolgen de weg naar de grens van Thailand en Laos. De grens is de rivier de Mekong en we worden via een boot naar de overkant in Laos gebracht waar we ons visum halen. Ook halen we meteen het lokale geld genoemd "kip"'. Ik wissel 50 dollar in en ik krijg hiervoor 400.000 "kip" terug. Ik vertel mijn reisgenoten dat ik zojuist 400.000 chicken heb gekregen. Ze kijken mij niet bgrijpend aan maar als ik z vertel dat het woord kip in het nederlands chicken betekend moeten ze lachen. Vervolgens worden we met tuk tuks naar het hotel gereden. Dit is onze meest primitieve accomedatie. Het zijn kleine hutjes en de voorzieningen zijn primitief maar schoon en er is een wc met hierin ook de douche zonder douchebak.
We hebben anderhalf uur om uit te rusten voordat we naar een restaurant gaan om te dineren. Na het diner willen de dames een voetmassage en ze vragen of ik mee wil gaan. Ik besluit mee te gaan en krijg er geen spijt van want het bevalt zeer goed. Ik lig met vier dames van onze groep in een ruimte en er zijn 5 masseuses om onze voeten te verwennen. Met negen dames in een ruimte als enige man, een dag kan slechter eindigen.
lDag 6
Vandaag vertrekken we vroeg naar de rivier waar een boot op ons ligt te wachten. Het is een lange boot met enkele tientallen zitplaatsen. Het zijn comfortabele banken met een tafel ertussen. De boot wordt door de eigenaren feitelijk als huis gebruikt waar ze ook eten en slapen. We vertrekken en na een verhaal over Laos met enkele wetenswaardigheden van een extra gids gaan we zitten. Al snel wil men gaan Skip Bo'en en we gaan een spelletje speen terwijl het landschap langzaam aan ons voorbij glijdt.
Het landschap is mooi met aan weerszijden van de rivier heuvels welke helemaal groen zijn. Sowieso is Laos het groenste land waar ik ooit ben geweest want als je buiten de steden bent zie je een zee van groen om je heen. Alhoewel het landschap mooi is wordt het na een tijdje wel eentoniig. We zullen vandaag ongeveer negen uur op de boot doorbrengen. Daarom besluiten we na het skip bo om weer te gaan kaarten. Ze willen weer ""niksen" wat ik ze ook al heb geleerd en wat ze heel leuk vinden. Na een paar potjes vragen ze mij of ik nog een leuk spel weet en ik leer ze "zwarte pieten". Dit leidt tot veel hilariteit want als1 van de meisjes de zwarte boer afgeeft ligt ze dubbel van het lachen en het meisje wat de boer trekt lat ook heel duideliijk merken dat ze de boer heeft getrokken. Ze vinden het heel lleuk. Tegen de middag krijgen we lunch welke op de boot is klaaremaakt. Het is sticky rice met curry en mango. Het smaakt zeker niet slecht.
Na de pauze wil men weer verder kaarten. Ze staan in de rij om mee te doen dus ik besluit mijn plaats af te staan om wat te gaan lezen terwijl de boot voortglijdt door de groene zee. Het is weer lekker warm rond de dertig graden zoals gewoonlijk maar op het water en door het tempo van de boot is er een lekker windje waardoor het aangenaam verteoven is op de boot.
Rond een uur of drie meren we aan om een lokaal bergdorp te bezoeken. Het is er primitief maar niet zo armoedig als je zou verwachten met een gemiddeld inkomen van een euro per dag. Na het bezoek vervolgen we onze weg. Tegen 4 uur komen we aan in het dorp waar we de nacht zullen doorbrengen. Het is een vrij klein dorp en er is niet echt veel te beleven. Nadat we hebben gegeten lopen we verdernhet dorp in en zowaar is er ook nog een gezellige kroeg waar veel toeristen zijn. Enige drankjes rijker en enkele "kips" armer keren we terug naar ons hotel.
Dag 7
We vervolgen onze bootreis op de mekongrivier. Het is een herhaling van de dag van gisteren dus al snel zijn we weer aan het kaarten. Ik verbaas me erover hoe hecht de groep al is na de korte tijd dat we bij elkaar zijn. Nu ik een ieder wat beter ken kan ik iets meer over ze vertellen. De grootste groep zijn 4 Australiërs waarvan 3 meisjes en een jongen. De meisjes zijn eigenlijk allen klaar met hun universitaire studie of de vervolgstudie. Zo is er Nadine die al enkele jaren werkt maar net is afgestudeerd als registeraccountant en werkt als ambtenaar voor de belastingdienst. Ze geeft aan dat zijn een " civil servant" is waardoor haar salaris niet te hoog is maar de arbeidsvoorwaarden uitstekend. Zij werkt per dag 7 uur en 21 minuten. Ik begin de indruk te krijgen dat de arbeidsvoorwaarden voor ambtenaren vrij universeel zijn. Zij is weliswaar Austrlische maar ze is in India geboren en rond haar 10e geëmigreerd waar ze blij om is waardoor zij de kans kreeg om te studeren. De 2e is Suchenda welke eveneens is geeingreerd naar Australie en afkomstig is uit Cambodja, Zij heeft twee dagen voor ze naar Indochina ging haar eindexamen gedaan voor registeraccountant en weet dus nog niet of ze is gesllagd. De 3e van de vriendinnen is Zabritha eveneens geemigreerd uit India. Zij is afgestudeerd als apotheker maar is nog in loondienst. Zij heeft een drukke baan en werkt 6 dagen in de week maar is dol op bollywood soaps. Dan is er Patrick de andere man in het gezelschap en de vriend van Suchenda maar ze zijn geen lovers. Hij werkt eveneens voor de overheid maar dan in de ICT. Op zijn werk is men bezig met een reorganisatie en daarmaakt hij zich grote zorgen over. Hij is wel een apart type en men maakt regelmatig grappen over hem. Zo heeft hij een fototoestel bij zich met een geheugenkaart voor 24 foto's en dat voor een 29daagse reis. Iedereen ligt in een deuk als hij dit verteld en vraagt hem waarom hij niet een grotere geheugenaart heeft gekocht. Hij zegt: "eigenlijk heb ik dat gedaan ik heb een geheugenkaart van 1GB gekocht maar mijn fototoestel is meer dan 12 jaar oud en kan de kaart niet lezen. Maar hij is van mening dat dit geen probleem is want als je gewoon een beetje ikieskeurig bent dan moeten 24 foto,s meer dan genoeg zijn. Verder geeft hij aan dat hij geen hobbies heeft omdat hij geen tijd heeft. Hij werkt 9 uur per dag en moet thuis nog van alles doen. Dan horen wij via zijn vriendin dat hij nog thuis woont en alles krijgt voorgedan. Dit brengt hem wel in verlegenheid. Hij heeft allemaal aparte theorien welke regelmatig voor hilariteit zorgen. Zo leest hij filmbeschrijvingen zodat hij de film niet hoeft te zien en toch weet waarover het gaat. Verder gelooft hij dat het belangrijkste is om geld te verdienen want geld geeft macht en vrijheid. Ik zeg hem dat als hij niet vrij is in zijn gedachten al het geld van de wereld hem hierin niet kan helpen.
Dan is er de 5e van de groep en dat is Fiona welke alleen reist. Ook zij is ambtenaar en werkt ook voor de belastingdienst. Zij beklagen zich allen over de hoge belastingen maar als ik vertel over de belastingdruk in Nederland dan slaan ze bijna achterover en vinden ze het toch nog meevallen bij hunzelf. Gezien het feit dat een aantal eenzelfde achtergrond heeft als mijzelf levert dit regelmatig tot uitwisseling van wetenswaardigheden over onze landen. Zo geef ik aan dat de huizen bij ons duur zijn met gemiddeld ongeveer 225.000 euro. Dit vinden zij wederom weer goedkoop want in Australie kost een gemiddeld huis 600.000 dollar.
Dan hebben we nog de 2 andere Europeanen in de groep namelijk Liz en Sahra uit London. Liz is de moeder van Sahra en door haar dochter min of meer meegesleurd omdat de man van Sarah geen tijd had. Sarah is sergeant bij de Londonse politie en leidt een team van 16 man in de dienst kindermishandeling. Liz is gescheiden en wat zij det weet ik nog niet. Al met al is de gemiddelde leeftijd nogal laag en zijn de leeftijdsverschillen redelijk groot. Desalniettemin klikt het bijzonder goed en doen we veel samen.
Na een groot aantal spelletjes en onze luch komen we tegen drie uur aan bij de Pak ou cave. Dit zijn grotten waar bij elkaar zo een 5.000 boeddha's staan. Sommigen staan hier al honderden jaren. We kijken hier rond en varen nog een half uur tot de bestemming van de bootreis Luang Prabang. Dit is de voormailge hoofdstad van Laos en beroemd voor haar relaxte sfeer en de vele monumenten wardoor ze ook op de world heritage list staat. We worden met tuc tucs naar ions hotel gebracht en het is de beste locatie waar we tot nu toe gezeten hebben. Het zijn houten bungalows rond een mooi ingerichte tuin met mooie balkonnetjes waarop in de morgen het ontbijt wordt gebracht. De meiden vinden het allemaal bijzonder romantisch. Omdat we hier 3 dagen bliven besluit ik om hier mijn vuile was te laten wassen. We gaan in de avond de stad in en dineren in een bijzonder sfeervol restaurant in de open lucht welke versiierd is met duizenden lampjes. Na het diner lopen we nog over de night market voordat we weer terug gaan naar ons hotel.
Dag 8.
De volgende dag ontbijt ik voor mijn bungalow genietend van het uitzicht en het heerlijke zonnetje. Vervolgens worden we opgehaald door tuk tuks welke ons naar het Etmologisch museum brengen. Dit is een klein museum waarimn een gids ons wat verteld over de historie, de verschillende bevolkingsgroepen, de kledingdracht en andere wetenswaardigheden. Hierna kunnen we nog even rondkijken. Na afloop worden we weer opgehaald door tuk tuk's die ons naar de Kuang Si waterfalls. brengen. Daar aangekomen zien we de watervallen welke wonderschoon zijn. Het is net na het regenseizoen dus er is nog mer dan voldoende water. Het water vlt trapsgewijs naar beneden en het ziet er prachtig uit. Omdat het water door 'limestone' gebergte vloeit krijgt het water een witte kleur en in de zon ziet dit er magisch uit. Nadat ik in de waterval over de rotsen ben gelopen en enkele tientallen fotos heb gemaakt en van mij laten maken loop ik de watervallen omhoog. De ene waterval na de andere kom ik tegen totdat ik bij de grootste waterval kom die zeker meer dan honderd meter naar beneden stort verspreid over een aantal rotsen. Zeer mooi om te zien.
In de middag worden we weer idden in de stad afgezet en besluiten door de stad te lopen. Deze is bezaaid met tempels en we bezoeken enkele mooie exemplaren. Na het avondeten gaan we weer terug op tijd naar ons hotel want de volgende morgen moet ik om kwart voor vijf opstaan.
Dag 9
Om kwart voor vijf gaat de wekker want we moeten om half zes klaar staan om een bijzonder schouwspel te mogen aanschouwen. We zijn met zijn vieren want de anderen willen toch liever uitslapen. Iedere dag als de zon opkomt komen de monniken van Luang Prabang door de hoofdstraat gelopen om voedsel in te zamelen. Het is om deze tijd al bijzonder druk want wij zijn niet de enigen die dit willen aanschouwen. Duizenden mensen zitten alngs de kant terwijl verkopers langslopen om voedsel te verkopen wat aan de monniken kan worden gedoneerd. Na 10 minuten wachten komen ze aan in een grote oranje zee. Ze kijken stoicijns en hebben manden bij zich waar de mensen eten in gooien. Wij staan op het einde en daar geven de monikken wat ze te veel aan eten hebben weg aan kinderen welke met grote manden staan te wachten. Onder de monikken zijn ook veel kinderen en pubers. Ouders sturen ze naar de monikken om zelfbeheersing en normen en waarden te leren waar ze de rest van hun leven profijt van hebben. Na dit indrukwkkende schouwspel esluiten we maar even terug te gaan naar het hotel voor een ontbijt.
Daarna worden we opgehaald door tuk tuks voor het volgende spektakel naal de tad de watervallen. We worden bij de rivier afgezet en hier worden we door een aantal boten naar de watervallen gebracht. Ook deze ijn wederom bijzonder mooi maar zijn niet ons hoofddoel. Dat is namelijk ziplining waarvoor iedereen is meegekomen behalve Liz. We worden in een tuig geheven en krijgen een helm op en moeten achter de twee begeleiders aanlopen. Voordat we bij de bomen kwamen waar we begonnen moesten we onze eerste beproeving doorstaan door enkele touwladders op te klimmen. Hierna kwamen we aan op het eerste platform met een zipline. De eerste begeleider ging als eerste waarna ik als eerste besloot te gaan. Het was allemaal goed geregeld want er was overal een dubbele zekering zodat je niet van de platforms kon afvallen welke soms tientallen meters boven de grond waren. Ik werd ingeklikt en zweefde tussen de bomen door naar het volgende platform welk ongeveer 100 meter verderop was. Een heerlijkgevoel. De rest van de groep volgde en als laatste kwam de 2e begeleider. Zo vervolgden we het ene na het andere platform tot we bij het 5e aankwamen. Deze zipline was zo lang dat we de andere kant niet konden zien. De dames gingen hier gillend vanaf. Bij het volgende platform wachte ons een verrassing want we moesten baseline naar het daaronder gelegen platform. Dit koste sommige dames behoorlijk wat moeite want je moest op het platform met het gezicht naar voren je naar beneden laten vallen en de 2e begeleider zorgde dat je veilig landde. Uiteindelijk zijn we allemaal aangekomen. We vervolgden de platforms en lesten nog 2 keer abseilen. Bij de laatste 3 platforms zweefden we over de watervallen welk een bijzonder mooi gezicht was. Bij het een na laatste platform zagen we olifanten die met enkele mensen op zich door het water waden. Na afloop werden we allemaal van ons tuig verlost en een ieder was bijzonder opgetogen over het hele gebeuren.
Hierna hebben we nog veel foto's gemaakt, ook van ons zelf door het water wadend op de watervallen. Hierna ging de rest van de groep de olifanten voederen terwijl ikzelf de trail naast de waterval ging lopen. Hierbij kwam ik de een na de andere waterval tegen en ik had nog uren kunnen lopen zo mooi was het. Na een half uur schatte ik in dat de rest klaar zou zijn en ben ik teruggelopen. Net op tijd want de rest was net klaar. We werden weer met de boten en de tuk tuks naar de stad teruggebracht door de bergen en het mooie landschap.
Terug in de stad nemen we een lunch en besluiten daarna de heuvel Phu Si op te klimmen. Dit zijn ongeveer 500 treden en met deze temperaturen is het flink zweten maar het uitzicht boven aan de top maakt het allemaal de moeite meer dan waard. We lopen terug naar beneden en kopen kaartjes voor de theatervoorstelling van de Royal Theatre. Hierna besluiten we om nog even naar het hotel terug te gaan om even de hitte van ons af te spoelen.
Om half 6 zijn we weer in de stad om tijdig in het theater te zijn voor de voorstelling. In de voorstelling wordt niet gepraat maar alleen gedanst. De kostuums zijn prachtig maar aangezien het verhaal bijna niet te volgen is wordt het toch al snel eentonig en daarom vinden we het niet erg als de voorstelling na een uur is afgelopen. Hierna gaan we dineren en daarna terug naar het hotel want het was een lange dag en de volgende dag wordt weer een lange reisdag.
Dag 10
De volgende dag vertrekken we met een minibus naar Vang Vieng. We moeten door de bergen rijden met veel slingerbochten. Sommigen van ons hebben hier zichtbaar moeite mee. Ze zullen het wel nog even vol moeten houden want de rit duurt bijna 7 uur. Onderweg stoppen we een paar keer op de mooiste uitzichtpunten en we zien prachtige vergezichten op bergen van krijtrotsen. Na geluncht te hebben op eveneens een zeer mooi punt komen we rond 4 uur aan in Vang Vieng. We hebben weer bungalows maar deze zien er bepaald niet zo mooi en schoon uit. Wel is er een mooi uitzicht op de rivier met op de achtergrond het karstgebergte. Vang Vieng stond bekend als de partystad bij uitstek in Laos. Van heinde en verre kwamen backpackers en toeristen om hier feest.te vieren. Met name het "tuben" was vermaard maar werd al snel opgevolgd door grote slingers waarmee men zich in bet water kon laten gooien en andere ongein. Dit ging gepaard met veel drankgebruik en drugs. Resultaat was dat er regelmatig doden vielen met vorig jaar als triest hoogtepunt met 21 doden. Toen was voor de overheid de maat vol en alle kroegen en drugsgolden en slingertijden werden met de grond gelijk gemaakt. Van het voormailge partycentrum is dus niet zo gek veel mer over zij het dat er in de stad nog genoeg kroegen zijn. Aangezien de busrit vermoeiend was zijn we na het diner terug gegaan naar de bungalows waar de meesten op tijd naar bed zijn gegaan en waar ik nog heb gelezen en aan het reisverslag gewerkt. Overigens bleek Robert toch samen met zijn vriendin Sechenda op een kamer te liggen. Gevolg was dat ik als e Inge andere man dus de hele reis een kamer voor mezelf heb.
Dag 11
Aangezien het "tuben" wel nog steeds kan besluiten we de volgende morgen. We worden met een tuk tuk weggebracht en bij onze groep sluit zich nog een Amerikaan aan. Hij zit tussen twee projecten en reist nu 3 maanden door Azië. We worden ongeveer 10 kilometer hogerop afgezet en krijgen ieder een grote luchtband. Hiermee gaan we het water in en gaan erop zitten. Het water is in het begin koud maar je went er al snel aan, zeker ook omdat de zon weer genadeloos brant. Ik heb me gelukkig nog vantevoren met factor 50 ingesmeerd. We laten ons door de stroom meevoeren en glijden door het water terwijl de karstrotsen aan ons voorbijglijden. Het is genieten van de rust en de schoonheid van de natuur. Onderweg zien we kleine dorpen, vissers en mensen die in de rivier zwemmen. Een ieder geniet met volle teugen totdat we bij het eindpunt aankomen want een tweetal meiden van onze groep hebben zich niet ingesmeerd en dat zullen ze weten want ze zien eruit als kreeften en het begint ze ook al behoorlijk pijn te doen. Ik adviseer ze om zo snel mogelijk aftersun op te smeren en ze kopen een flesje dat ze in het hotel snel gebruiken. Vanwege onze klachten zijn we naar het hotel mogen verhuizen en dit ziet er heel goed uit. Na het diner gaat een ieder op tijd naar bed want de volgende morgen zullen we om 6.20 de"chicken bus" nemen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
